Hoi allemaal,Mijn naam is Cristel Princen. Ook ik werk bij Achmea en wel bij Interpolis. Ik werk als schadecorrespondent op de afdeling Brand Bedrijven. Ik ben 42 jaar en getrouwd met Barend. We wonen in Goirle, een gezellig dorp gelegen tussen Tilburg en de Belgische grens. We hebben twee heerlijke, sportieve zoontjes, Tim (10 jaar) en Luuk (8 jaar). Beide zijn fanatieke voetballers en schaatsers. Dat sporten hebben ze niet van een vreemde. Zowel Barend als ik sporten graag. De kids gaan als het kan met ons mee. Voor dit evenement krijgen ze zelfs vrij van school. Ze vinden het geweldig dat ze er bij mogen zijn.
Vanaf mijn zesde jaar tot mijn 21e speelde ik handbal. Ook zwom ik vaak en in de winter schaatste ik op mijn kunstschaatsen die norenrijders achterna. Later in mijn studententijd ben ik zelf op noren gaan schaatsen. Samen met Barend reed ik veel schaatswedstrijden en we gaven aan veel mensen schaatsles (zelfs aan één van mijn teamgenoten nu, Ad Timmermans). Barend en ik reden samen de Elfstedentocht. Een geweldige uitdaging en een niet te vergeten ervaring voor het leven!
Om voor de winters weer fit te zijn, trainden we in de zomer. Ja, daar komt de link met het fietsen. Inderdaad, fietsen, fietsen, fietsen en nog eens fietsen. De Franse Alpentoppen hebben we bijna allemaal beklommen. Maar dat was toen. Zoals het bij vele gezinnen met jonge kinderen gaat, schiet het sporten er vaak bij in. Schaatsen en fietsen kost veel tijd, dus ben ik na de geboorte van de kinderen gaan hardlopen en gaan tennissen. Ik liep de Tilburgse Ten Miles en deed mee aan de Warandeloop. Echter de laatste twee jaar is er van het sporten niet zo veel terecht gekomen. Nu de vraag kwam of ik mee wilde doen aan dit geweldige evenement was het wel even schrikken. Zou ik het nog kunnen, die berg op?
Het zal al met al een hele uitdaging worden om op 4 juni die berg te beklimmen. Maar één ding is zeker, opgeven is inderdaad geen optie!!!
Want ook in onze familie hebben we de laatste tijd te maken gehad met kanker. Soms werd de strijd gewonnen, maar helaas ook al een aantal keren niet. De medische wereld kan al veel, maar jammer genoeg nog niet alles. Er is daarom veel geld nodig om verdere onderzoeken te doen. Ik hoop met het meedoen aan de Alpe d´HuZes mijn steentje te kunnen bijdragen. Hopelijk komt er nog een tijd dat het mogelijk is alle mensen te genezen van deze ernstige ziekte.
Ik ga daarom op 4 juni mijn uiterste best doen om die berg te beklimmen en ik weet zeker dat het een paar keer gaat lukken!
